AY HİKAYELERİ - XIV

gel deme
korkuyorum
korkmaktan.
dalları kırılmış,
boynu bükük
ve yetim yaşamaktan
özlesem de
gelemem...
.
ağlayana çok zordur
düşünmek bile
gülebilmeyi
kelepçeler tutmasa
istemez miyim
gelebilmeyi
.
kelepçeler benim
zindancı benim
mahkum olan yüreğim
koşardım inan
yeter ki
geleceğini bileyim
ben güçlü değilim
yok ki köklerim
gittiğin gün
yüreğimde acın beklerim
ve gelmezsin.
gelmediler bilirim.
.
adaleti sevmiştim
o da terk etti yeryüzünü
ve istediklerin
vermeyeceklerim
değil, belki
görmeyeceklerim.
.
kör yaşadın mı hiç
en zor o sanırsın
oysa kör olmak
engel değil hayale
sağır olmak en kötüsü
duyamamak
hadi konuş.
.
zor derler yazmaya
şiiri yaşamak
daha mı kolay
yine de çiğ damlası
düşmesin yapraklarına
çiğ değilim
delili
bak işte
göz bebeklerim.
.
çözülsün dillerin
özgürlüğünü ister
kelimelerim.
.
istediklerin
zor bilirim
sanırım onlar
asla veremeyeceklerin