AY HİKAYELERİ - IV

Ay kana bulandı

kes artık
çırpındığın yeter
umut kuşu
ölmelisin
gelmeyecek beklediğin
bilmelisin

çöllerinde gökyüzünün
kaybolmak
ve serap
gel
serap da olsan
bir selam ver

sabrımı deniyorum
sabır
boyun eğmek değil
direnmektir yokluğuna
sensizliğe
alışmak hiç değil



nasıl bir kavga bu
mektupları yakılmış
doğmamış bir aşkın
kaygıları oldu korkumuz
çok acımasızsın yeryüzü

bak unut istersen
doğmadığımı söyler
kimliğim
annem bile unutmuş
ben kimim
ve öleceğimi bilirim
o kadar zor değil mutluluk
bilirim
sende öleceksin
gülümse

aykırıdır fikrim
aykırıdır zikrim
en iyisi unut beni
unutabilmelisin
unutabilmeliyim






şiire darılmak olmaz
dizeler
yolunu kendi bulur
yorumluyorum
öyleyse
uyumuyorum
uyuyamıyorum.

hadi gel bak ne haldeyim
sınır ötesinde bir gemi
deniz bitti
su bitti
ömür bitebilir

dayan yüreğim
gece ay aydınlık
olacak
aydan sonrası
mevla kerim
sabaha az var

tükenmemeliyim...