Ceylana 1000 Mektup - 2 -

II

susmak güzeldir

susamak da öyle

değme gitsin, anlam katar

bir de anlamı okuyabilen yazarsa

ve susan bir kalpte ateşi görecek gözleri varsa

ya körse bencileyin

gelmek ister de gelemez

dağların tepelerinden

kıvrılıp gelen bir nehir gibi

yada yağmurda

bir damlaya tutunup gelen

hani dışarı çıkıp kokladığın
serin bir nefes gibi

kimbilir

yaşam

yaşamaktır en başta

bilerek, isteyerek yaşamak

ve yaşatmak sevdayı

bildirerek, isteyerek yaşatmak

can olmak, kan olmak

ses olmak nefes olmak

yaşamak, birden bin olmak

binden biz sadece biz olmak

bir rüzgar olup sokulmak sevgiliye

bir mektupla ulaşmak kapı altından

yaşamak biraz ölmektir

biraz da öldürmek hatta

kederi kapı dışarı etmek

hüznü ve tüm kötülükleri

biraz da siyahtır yaşamak

gece kadar kara, pamuk kadar beyaz

yaşamak, almaktır

bir nefes gibi

ve vermektir yine

tıpkı bir nefes gibi

haydi

nefes al, nefes ver

gülümse aynalara

gülümse bana

insan insanın aynası

bak gözlerime
yaşayalım birkaç nefes daha.

Bir militan bildiri dağıtıyor şehrimin sokaklarında

bir militan bildiri dağıtıyor şehrimin sokaklarında
yüreğimin zillerine basıp basıp kaçıyor
al beyaz, kan kırmızı akıtıyor zehrini
yüreğime saplanmış kurşunları peşpeşe
ok, pan(zehir) ve kan... ölüyorum

bir militan bildiri dağıtıyor şehrimin sokaklarında
her kelimesini bir mektup gibi açıp okuyorum
iyi olacaksın diyor yaralarımı öperken dudakları
üşüyorum, yorganım oluyor sarılıp aniden
şuramı, buramı, oramı okşuyor elleri alev

bir militan bildiri dağıtıyor caddelerimde
bir militan bildiri dağıtıyor şehrimin sokaklarında
bir militan bildiri dağıtıyor kuytularında ömrümün
zaman zaman, ara sıra düşük yoğunluklu çatışmalar
anı anı. nefes nefes, hece hece: her gece, onun oluyorum

yüzümü yapıştırıp duvara
haklarımı okuyor amerikan dizilerinde polisler
suç ortağıyım. aşık olmuşum müebbet.
ölüyorum...

2009

Ceylana 1000 Mektup - 1 -

I

gözyaşlarını silmeye

gözü yaşlı bir mendil

olur gider gözlerim.

buluşuruz da binbir gece

yazılır sevdanın günlüğü

iki can kuşunun kaleminden

uğruna çok şey istenen

bir sevdayı kaybetmemeli oysa

hani artık sevgili yoksa

sevgiden ne kalırdı ki geriye

çizmeseydik keşke

gecenin sınırlarını

rüzgara kapılıp

bir anlık alev olmaktansa

en uzak yıldıza dokunurdum

sen okuduğum kitaplarda eksik satır

sen kıymetimi bilmeyen kıymetlim

bir hece bölmesi gibisin bende anlamsız

bir minik bebeğe sarılırsın narin

bir ipeğe dokunursun yumuşacık

bir oyuncağa sevgi sunar yüreğin

bilirsin ki o benim.

seni yaralayan kurşun

bilirsin ki yüreğimi delip geçendir

aynı kurşunla vurulmak sevdalara

dilek bu ya, umut bu ya...

Hayatı paylaşmak

hay! senin,

at benim...

...

bin terkime gidelim...

Yengeç Türküleri ( XXVI - SON )

-XXVI-

kıvrıla kıvrıla

bir yılan dansı

iki ritmik melodi

ardı sıra gölgeler

ay ışıdı

gel gitler büyür

sarsılır denizde gemi

yağmur yağıyor

gözyaşlarını yıkıyor

su !

gölgelerle birlikte

herşey toprağa karışıyor

bilmem hangi çiçeğe su

bu?

bir kan pıhtısında

yetişecek

çiçek çiçek sevdamız..

Yengeç Türküleri - XXV -

 -XXV-

önüm deniz
ayaklarıma değen
tuzlu su gibi teniniz.

arkam deniz
kızgın güneşte
sırtımdan akan
ter siz siniz

sağım deniz
sen
solum deniz
yine sen

dahası mı?
deme sem...

Yengeç Türküleri - XXIII -

-XXIII-

elbet

umuda kanat çırpar güvercin

dokusunda özgürlük olan

kanadı kırık kuşun

bulutlara sevdası bitmez.

Yengeç türküleri - XXII -

-XXII-

gün olur

yüreği elinde bir çocuk derler

çocuk kelimeleriyle gelirim sana

ki ben'dir bendendir o da

gün olur büyümekte bir onsekiz düşü

hani elini tutmayı düşünür de

mutlu olur sevgilinin

gün olur sevdalı bir yürek

uyanır içimde, bir deli kelebek

isyankar kelimelerle

tutunmak, ister ellerine

yağmurla ıslak kaldırımlarda

ıslık ıslık dolaşırız elele

isyana kalkarım

kavgalara tutusurum

dilimdeki düğümler kılıçlarla tükenir

son nefeslerini ellerimde verir

çözülür mü, kopar mı kimbilir

isterim saçlarını ıslatan

bir yağmur damlasıyla

süzülüvermeyi alnından

birkaç damlayla çıkmalı birleşip

gözlerinde deli bir yolculuğa

bir resim yaparım sana

gör diye bendeki seni

yaşamaksa insan

uzun soluklu yaşamalı değil mi?

Yengeç Türküleri - XXI -

-XXI-

bir kelebek konar

manzaranın bir köşesine

bir resme uzanır ellerim

bir bahar hayaline

saçlarına bir taç mı

toka mı olur kelebeğin kanadı

gözlerin gelirde gözlerime

kaybolur dönerken başım

çiçek kokularının sarhoşluğu mu

beni alıp getiren sana

bir düşbahar özlemi mi

nedir şimdi bu hal, bilemem

çocuklar hep ürkektir

çocukça çarpar yürekleri

koşarcasına çırpınır

iki güvercin kalbi

bir yudum mutluluk

türküsü dudaklarından

bir sevinç özlemi

ürkek ama bir o kadar istekli

kolay mıdır

bir gülü koklamak incitmeden

yapraklarına dokunmak

avuçlarıma kattığın sevinç

omzuma yasladığın başın

hey! yüreğinde ben varmışım

şimdi yanıbaşımdasın

bak heyecanına kalbimin

delice kanat çırpmakta

bir beyaz güvercin

ve kanatlarım

kanatların kadar ürkek

ürkek ellerimin şiiri

korkak kalemimin yazdıkları

sararmıştı yapraklarım

özleminden kurumuş

yine yeniden dirildim

bereketli pınarlardan

yudumladıkça sevinci

kanamayan susuz bir yolcu gibi

"sesler duyuyorum akşam olmakta"

bir tebessümün var ya hani

korkak gönlüme bir ışık olur

işte o şarkı alır beni benden

ve seni getirir başucuma

bırakır bir gül gibi gülümseyerek

gül deyince

güler mi güller bilinmez

benim cahil yüreğim

narin bir gülü

gülümsetmeyi de mi bilemez?

gelirim ve isterim

ses olup, nefes olup

kelimelerce sevgiyi üretmeyi

ürkekliğinden ürkmezsem

lütfen, bir adım daha

bizden yana büyük

küçücük bir adım daha ...

Yengeç Türküleri - XX -

-XX-

geceye selam verir şöylesine

bir deli güneş tutkunu adam

ayla danseder sevgilinin elleri

tapınaklarda can sunulur

adak diye sevgiye, sevgiliye

dilekçedir, ateşin öteki adı

sevinçtir, ırmak ırmak akan

kan damarlarımdan bir sabah erken

gel sen bana, gitmelere giderken

hep hoşbul

hep hoşçagel...

Yengeç Türküleri - XIX -

-XIX-

Denize düşen

bir yağmur damlası gibi,  yüreğinize

büyüyen bir gül fidanı gibi, bahçenize

sıcacık taptaze bir ekmek gibi, evinize

Güne bakan
bir umut çiçeği gibi, ellerinize
doğmak isterdim.

Yengeç Türküleri - XVIII -

-XVIII-

Tüm örtülerini açarken

teninin

binbir örtüsünü de

açmaktasın beynimin

koşarken düşlerim

kanatlanıp sonsuza

ateşten uzak kalmak şimdi

ne senin elinde ne de benim

umutla, ümitle yasıyor insan

aldığın sevinçli haberler

bakıyorsun müjdelere dönüşüyor

yüreklerden göç etmiyor hiç umut kuşu

bazen de

zehirli bir okla vuruyor insan

kanadı kırık bir güvercini

ve unutulmuyor inan

en kötü kırmızıydı senin kinin

ve silmekle çıkmıyor acısı
can yakmış bir cam'da kan renginin

oysa

ıssız adamdan

denizlere bırakılmış

şişedeydi mektubun

açıp bakmadığın...

Yengeç türküleri -XVII-

-XVII-

korkma

tüm elbiselerimden

sıyrılıp geldim sana

o yüzden

bak çirkinliğim

bak güzeliğim

bak ben insanım

ben hain kurt

ben deli yengeç

ben mahcup delikanlı

ben ters adam

ben yoldan çıkaran

ben yola koyan

ben hata yapan

ben insan

sev beni...

Yengeç türküleri - XVI -

SU KUŞU

Su kuşu

Saçların ıslak, teninde elim

ve bahçemdeki dut ağacında

asılı yüreğim

her mevsimde

bir bahar bulurum

yazbahar kışbahar düşbahar

dallarında çiçeklerle

böceklerde aşk

bir yerlerde yine

gülümsersin sen bana

ya sen, bu deniz kaçağını

nerde bulacaksın ki

yüreğimin bileni hani nerde

karada yaşayan canlılar sınıfından

ayakları suya değmemiş

ürkek bir kedi gibi

kim ne yapsın ki bu adamı

bahar hissettirir kendini

kuş çığlıkları ve rüzgarlarla doğada

benim için öyle teksin ki

öyle bulunmaz, gizli

ve kayıp ülkemde definemsin adeta

yaslarım göğsüne

umuda yaslar gibi başımı

bir yanda

teninden bir ateş yayılır

ötede nefesinden bir serin rüzgar

kelimelerin ürkekliğinde

yitirmek istemez seni ellerim

sekiz sütuna manşet

çığlığı köleliğimin

yanıbaşında

nefesini duyacak kadar yakın

af sende ceza sende suç bende

saçlarına dokunurum belki

belki masum bir öpüş dudaklarına

belki yaramaz bir dokunuş

ıslanmış saçlarında damla damla su

tenine düşen bir damla su

sende konaklamak isteyen

bir çift dudak

sarmak isteyen bir çift kol

eteklerinde serin bir rüzgar

dokundukça ürperen

korkak bir güvercin kalbi

seni isteyen bir can

beni bu sıcaklar değil

senin serinliklerin böyle yaptı

baharı özledi gözlerim

bahara vurgun yüreğim

omuzlarına değse ellerim

gözlerini yumsan bakmasan

geleni bilirmişcesine

adımı sayıklasan

ister gündüz ister gece de

gel tenime delice de

sonra istersen bir de
var sabaha

dut ağacına as beni...

Yengeç Türküleri -XV-

-XV-

 dilendim yalanım yok
 çünkü dileğimdim
 bir yağmur yağsın
 bu gece
 bir geceliğine
 sabaha kadar dinmesin diye

 güneşi
 beraber doğuralım istedim
 dakikalar aramıza girmeden
 bir nefes alımı uzaklığa
 dayanmıyor işte yürek
 ne yapmalı, nefessiz mi konuşmalı?

 katili olmadan geçip giden zamanın
 bir şiiri yazar, okuruz
 bir masalı yaşarız birlikte.

 dalgakıranlar var
 kabus gibi gördüğüm
 dalgalar ortasında ben
 hepkördüğüm

şiirse dağları aşmalı
sevdiğine ulaşmalı
kendini dokumak var ya
hani kilim gibi
köylü kızlarının elleriyle
eskimemiş, eski tezgahlarda

 ve ışık sana gelsin yine
 aç pencereni, aç perdelerini
 vursun yedi rengi güneşin
 ve "yansısın" senden
 yeryüzüne güzellik perde perde

 tualime düşmüş resmin
 ey hayalkız, düşmelek
 sahi sen kimsin?

Yengeç Türküleri -XIV-

-XIV-

kıyıya vuruyor

yorgun yüreğin

sığınmalı

birlikte yalnız bir o/adaya

suya değmeden su olunmaz ki

dağlara tırmandıkça

oksijen sarhoşluğu

suya vardıkça serinlik

yıkan, arın

dokun tüm çiçeklere

ve bırak bir an
kendini akar suya

gülümse
bak, herşeye rağmen

yaşıyorsun işte...

Yengeç Türküleri - XIII -

-XXIII-

güzel sözlerin sihri

ve gözlerinin efsunu

gözlerinden içmeli önce

sevdanın en buğulusunu

bana su ver susuzluğumda

ilaç ol uykusuzluğumda

elime güneşin sıcaklığı düşer

ve ben düşerim

bir damla su gibi denize

seninle yağmur olmak,

denizlerde bir damla su

hayal mi bu bir bak?

hayalse de çok güzel doğrusu.

Yengeç Türküleri -XII-

    -XII-

kadınlar var, bir nesirlik
kadınlar var, bir mevsimlik
kimi  bir şiir, kimi bir dize
oysa bir ömürlük
kadın yetmez bize

ötelere gitmeli seninle
sevdalı yangın yüreğinle
pulsuz bir dilekçe gibi iliştiriyorum
bu mektubu, dudaklarımla tenine...

Yengeç Türküleri -XI-

-XI-

bir damlanın yolculuğunu

dinlermiydin?

saçlarından alnına süzülen

birkaç damlayla bulusup

minik bir dere kenarında

yaz sıcagında, su serinliğini

istermiydin?

alıp götüreceğim inan

şiir kokun geliyor

buram buram

içimde senli kelimeler
"bir şarkı oldun" dudaklarımda

bir dağ gibi, eteğinin

altına saklanırım

yaramaz çocuk, o benim

haydi bul beni, ebe sobe

oynasak mı, ne dersin?

ben yazıyor olsam da

sen kitap olmalısın, okunmalısın

yengeç'in türküsünde

dokunmama izin ver gözlerine

sende kalacak bir parçam

ve benimle uyu, benimle uyan

ilk bana selam ver, her sabah

henüz gözkapaklarını açmadan

alnından öpüyorum

yine yeniden, yenilmeden 

başarmalı sevdaları...

Yengeç Türküleri - X -

                                                                            

   -X-

evet
şimdi
ben
seni
terkediyorum

bir masal anlatırdım sana
sevgiden yana
dinler uyurdun
oysa benmişim asıl uyuyan
sen o masallarda hiç yokmuşsun.

Yengeç Türküleri - IX -

-IX-

baktım

karşıma alıp önce

yeşildi gözleri

aklını başından alacak kadar

yesildi insanın

ela ve başıma belaydı belki de

yada mavi kimbilir

dalgalı denizler gibi

omuzlarından tuttum ama

o mu beni tuttu ben mi onu

kim di tutuklu

anlayamadım

alıp götürecekti gözleri

beni. belli.

eline tutundum

dalgalı denizlerde

başıboş

küçük bir sandal gibi

bir çocuk gibi

burnuna değdiğimde

gülümsedi

bir resmin

gülümsemesi görülmüş değil

belki de ondandır

canlandı resmi avuçlarımda

bir yağmurdan

kaçıp gelmiş gibi ıslak

damla damla saçlarında

su taneleri

adını duyarmıydı

kulaklarında

ıslak saçlarından düşen

bir damla yağmur olsaydım

söndürsem dağlarda

bir deli yangını

buz yağmurlu ellerimle

dokunsam, dağlar titrermiydi

sonra alsam ellerime evreni

dilediğimce ve hür özgür

dön desem acaba
dönermiydi dünya

beynim durmaz

ellerim yorulsa da

dudaklarımı uzatsam

bir yudum su diye pınarlara

bir kuşun kanatlarını bilmesi gibi

o kadar hani deli, ürkek

ve tatlı bir heyecan

kıpırtı...

sevdanın ayaksesleri

parmaklarının ucunda yüksel

ve kıpırda...

Yengeç Türküleri - VIII-

-VIII-

Sevdiğinin gözlerine bak

gözlerinde ara mutluluğu

gözleri ışıktır gözleri sevda

ve bir kadın sevilir gözlerinden

yansıdığım aynalarda

ellerine tutunurum düşmemek için

oysa düştüğüm deli sevdalardı

bir ateştir dilimi yakan

nefessiz susuz ve uykusuzum

ne olur bu gece de beni

alsınlar mezarlıktan içeri

avuçlarıma aldığım

ipeği çürüten kadifeyi ezen

dokunmaya kıyamadığım saçların

göğsüme yaslan, dağlara yaslanır gibi

ve kalbimde adını dinle şimdi

gelişin mutluluktur bilirsin

kanatlansın gönül kuşun

aynanda gülümse kendine sevdiceğim

şiirlerdeki gibi, bir gül ver benim yerine

kendine kendi ellerinle"

bir diri sevinci içinde yaşat

mutluluğu ellerinde büyüt

ve dalgalarla geleni sana

sende karşıla yollarda

deli dalgalarla

birer damla su gibi

yüzüne düşsün çiğ taneleri

ve sıcak gecelerinde yazın

beni odamda bekle gizlice yine

bir yağmuru getirdim sana

bir nehri avuçlarımda

uzan bak, mutluluk bir adım ırak

ve bir yudum su kadar yakın

su değil bu yudumladığın

deli bir sevda bu

dokun bak, ateş yakmayacak...

Yengeç Türküleri - VI-

-VI-

bir şiirlik sevda noksan

sen yanımda yoksan

haydi bu gece yine

giyin de gel,

gündüz düşlerime...

Yengeç Türküleri - V

-V-

önce tanık olmak,

hatta

soyunmak bir şiirin anneliğine

kelimeleri

sıcak hissetmek yüreğinde

çıktığı anda koklamak

sevda ekmeğini

buram buram taş fırınlardan

bir yükü taşıyıp

büyütmek bedeninde

ve yön vermek akarsuya

ellerinle

zor değil / dene...