14 Kasım 2009 Cumartesi

Sil baştan



H
er sabah, yeryüzünde
Kim bilir kaç insan doğar?
Ve kaç sevda ölür, insanlık tükenirken.

Şu satırları yazdığım anda bile,
kaç insan sevmiştir
Ve kaç insan nefret etmiştir birbirinden.

Her şey
Yine (ile) başlar
ve biter yinelene yinelene.

Hiçbir şey, yok olmaz aniden
Yeryüzünde insanlık tükenene
Biz yok edip, bizi tüketene kadar...

3 yorum:

BigaripWomen dedi ki...

Demek ki hergün yeni bi son.

Aşk ve Zehir dedi ki...

Bu soruların ardı arkası kesilmez, cevapları bilinmez. Bildiğimiz tek şey varolduğumuz sürece tüketmek evet, tükenene kadar ve en sonunda yokolmak...

ve her bitiş aslında yeniden bir varediştir!

çelen dedi ki...

"Şu satırları yazdığım anda bile,

kaç insan sevmiştir

Ve kaç insan nefret etmiştir birbirinden"

Ne kadar haklısın... doğru cümle...
Hiç nefret etmemek dileğiyle...

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin