gün dönümünden bir gül dönümüne
dört
dört küçük velet
bir çöp tenekesi
hanım evladı görüntüsünde mahallenin tek şortlu delikanlısı
delikanlı dediğim yaş 8-10 arası
evde aslan yavrusu, sokakta süt dökmüş kedi
çöp kenarına sıcak kül dökmüş biri
değnek ucuna bayrak, yırtılmış naylon parçası
sanki güpegündüz fener alayı
savruldukça yerlere her bir ateş, kor parçası
biri nasipmiş sol dizime
askeri öğrenci olamadım bu izimle
pişman mıyım
hangisine:)
ben denizi görünce kız
elifi görünce mertek sanan
masal saatinde bir kulağı
hani her söyleve aldanan
elin oğlu, kızı her sözü doğru sayan
ekmeğine şeker, yoğurt üstü
tek lüksü
ve büyüklüğüne hala hayran kaldığım çeyrek metre çikolatalar
bayram üstü
ha bir de anlamlandırılamayan
kendi kendine gülüşler
hani anlam ötesini bilip susmak zorunda olmanın getirisi
ilk merak
insan psikolojisi
uzaklarda ötelerde birilerini arama çabası
ay, güneş, çobanyıldızı
ve rüyalarda hep o güneş ülkesinden gelen denizkızı
gül
gül sen
güldükçe, gül yüzünde parlıyor güneş
beş.