4 Haziran 2010 Cuma

Tut elimi çocuk -4



ÇAĞIR BENİ


çağır beni
daha da yükselsin yüreğimde sesin
sadece busemle kesilsin hep nefesin
tut elimi çocuk, işte benimlesin
bak, gör şimdi bilmediğin hallerimi
bu yürek hep senin ve sen bendesin

çağır beni
gelirim başucuna bir bulut gibi
hani omuzlarına düşen yağmur damlası
gelirim durulmuş nehirlerde umut gibi
kollarım kıyını saran deniz dalgası
ve biter belki hasretin yaman kavgası

çağır beni
gelirim ak pak yağan beyaz kar gibi
gelirim yetmez zaman, bize dar gibi
gelirim az yorgun bir halim var gibi
gelirim ansızın gecelerden bir gecede
ya sen bekler misin yine beni yar gibi

çağır beni
gülümseyip içindeki aynalara hep yine
gözünde yaş yerine umut ve sevinçlerle
böyle katlanır belki yüreğim hasretine
böylece düşlenir doyumsuz kavuşmalar
bekle, madem ki umut denen bir şey var.

1 yorum:

Sabahattin Gencal dedi ki...

Yaşamın her alanından seçtiğim yazıları, yazarlarının izniyle "Bloglardan Seçmeler" adlı sitemde yayınlıyorum. İzniniz olursa sizin çalışmalarınızdan seçtiklerimi de yayınlamak istiyorum. İyi günler dileğiyle. Sabahattin Gencal

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin