-oku da büyü-
hani kapımızın üstünde
yavrusunu yuvadan uçuran
o anne kumru gibi
çarptı mı hiç yüreğin
hiç üşüdün mü sen de
hani gizlice
üstünü örtemedim diye
geceyarısı bebeğinin
erkek olmanın
suretime kazıdığı
donuk resme inat
gözyaşlarımı salıverip
ağlamak istediğimi
bildin mi hiç
sevdiklerim için
oysa ben biliyorum
telefonda sımsıcak sesin
ve belki tam aksine
sana en uzak olan resim
sadece benim resmim
"serde erkeklik var"
demişler kızım
hasret kolay denmiyor
böyle satır satır uzaktan
sevgi kolay söylense de
herkes ağlarken inan bana
kolay kolay gülünmüyor
kardeşinin karşısında
oturuyor şimdi annen
ve benim karşımda duran
hep senin boş sandalyen
kimselere söyleyemiyorum
gecelerde bölünüyor
babanın uykusu
boğazımda düğümleniyor
yediğim yemek içtiğim su
bazen sofrada elimde kaşık
gözlerim uzaklara dalıveriyor
görenler sanacak aşık
oysa kızım
yokluğunda üşüyorum...
---------------------------
* Not: Bu şiir kızım Anadolu Lisesinde yatılı okurken yazılmıştır.
1 yorum:
Evlat...
bambaşka,tarifi yok,sevgisinin...
Allah yokuluklarıyla imtahan etmesin...
Yorum Gönder