Bende Kalan

yitik sevdamızın
lirik yalnızlığında

sen sesli kumrular

günaydınlardı her gün yüzümü

 çift camlı cenderelerde

 eli mahkum bir aşkı izlerdi

 gözbebekleriniz umarsız

 oysa kör kelebeğin rüyası idi

 şairin dilinden dinlediğiniz

 her dokunduğum dal kururdu

 her yaprak rüzgarda savunmasız

 dileğimi söylerdim her geceye

 seni bana vermezdi  acımasız

 hüznü büyütürdüm gözbebeklerimde

 esareti yaşardı dilim kelepçeli

 sen kendimden korktuğum kabus

 kelimelerin katiline bir kurşun

duruşun hür mağrur boyun eğmemiş

bir halim selim diktatör edası bilirim

kabul edilmiş benimsenmiş tekdüze esaret

 boynumda yağlı urgandı zincirlerim

 suçsa seni sevmek, peki sustum ben

 sustuğum, sen yine de sorma neden

 susan sevdan değil ki, sadece beden
 sen yine de usanma, bıkma emi  benden...