Yaz be yaz

Kardelenler kadar masum

bir o kadar sabırlı

bir o kadar isyankar

bir o kadar da boynu bükük

üşümekten korkmasamda

düşüncemden korkarak

dokunmaya kıyamadığım

ak pak sabahlara açan çiçeğim

kendime saklarken rengini

kendimden bile sakındığım

eteğine rüzgar olup takındığım

yüzünde kendim olup bakındığım beyaz...

varlığında kıymeti bilinmez

yokluğunda hasreti dinmez

yoklukların azlıkların

ve imkansızların rengi beyaz...

biraz kış, biraz kar, biraz ayaz...

elbet sana da yakışır

YAZ...