Yengeç Türküleri - XXI -

-XXI-

bir kelebek konar

manzaranın bir köşesine

bir resme uzanır ellerim

bir bahar hayaline

saçlarına bir taç mı

toka mı olur kelebeğin kanadı

gözlerin gelirde gözlerime

kaybolur dönerken başım

çiçek kokularının sarhoşluğu mu

beni alıp getiren sana

bir düşbahar özlemi mi

nedir şimdi bu hal, bilemem

çocuklar hep ürkektir

çocukça çarpar yürekleri

koşarcasına çırpınır

iki güvercin kalbi

bir yudum mutluluk

türküsü dudaklarından

bir sevinç özlemi

ürkek ama bir o kadar istekli

kolay mıdır

bir gülü koklamak incitmeden

yapraklarına dokunmak

avuçlarıma kattığın sevinç

omzuma yasladığın başın

hey! yüreğinde ben varmışım

şimdi yanıbaşımdasın

bak heyecanına kalbimin

delice kanat çırpmakta

bir beyaz güvercin

ve kanatlarım

kanatların kadar ürkek

ürkek ellerimin şiiri

korkak kalemimin yazdıkları

sararmıştı yapraklarım

özleminden kurumuş

yine yeniden dirildim

bereketli pınarlardan

yudumladıkça sevinci

kanamayan susuz bir yolcu gibi

"sesler duyuyorum akşam olmakta"

bir tebessümün var ya hani

korkak gönlüme bir ışık olur

işte o şarkı alır beni benden

ve seni getirir başucuma

bırakır bir gül gibi gülümseyerek

gül deyince

güler mi güller bilinmez

benim cahil yüreğim

narin bir gülü

gülümsetmeyi de mi bilemez?

gelirim ve isterim

ses olup, nefes olup

kelimelerce sevgiyi üretmeyi

ürkekliğinden ürkmezsem

lütfen, bir adım daha

bizden yana büyük

küçücük bir adım daha ...