Yengeç Türküleri - XVIII -

-XVIII-

Tüm örtülerini açarken

teninin

binbir örtüsünü de

açmaktasın beynimin

koşarken düşlerim

kanatlanıp sonsuza

ateşten uzak kalmak şimdi

ne senin elinde ne de benim

umutla, ümitle yasıyor insan

aldığın sevinçli haberler

bakıyorsun müjdelere dönüşüyor

yüreklerden göç etmiyor hiç umut kuşu

bazen de

zehirli bir okla vuruyor insan

kanadı kırık bir güvercini

ve unutulmuyor inan

en kötü kırmızıydı senin kinin

ve silmekle çıkmıyor acısı
can yakmış bir cam'da kan renginin

oysa

ıssız adamdan

denizlere bırakılmış

şişedeydi mektubun

açıp bakmadığın...