Eğip bükmeden kelimelerimi
Yeri, yer demir göğü gök bakır bilerek
Ve ay aydınlık bir gecede
Adın saklı bir bilmeceden, seni dileyerek
Issız bir adadan
Sessiz bir limana çekmek kelimeleri
Ve tutuşturmak bir sabah vakti
Ellerimle ellerini
Sağ yanımda hayali yatan küçük bir kızın
Sol yanında çarpan kalbi
ve gözlerinde
Sadece gözyaşına dönüşebilen bir hüzün
Bir itiraz, dilimde bir isyan ertesi gündüzün
Dilsiz ve tuz kokan bir mevsimde
Tutkulu gözlerinde başladı önce isyan
Önce kadınım diyememiş gözlerinde
iki damla kan
Oysa her şeyden önce insandın sen insan
Yıllardan biz, aylardan herhangi bir nisan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder