Beyaz

kardelenler kadar masum
bir o kadar sabırlı
bir o kadar isyankar
bir o kadar da boynu bükük geleceğim.

üşümekten korkmasam da
düşüncemden korkarak
dokunmaya kıyamadığım
ak pak sabahlara açan çiçeğim

kendime saklarken rengini
kendimden bile sakındığım
eteğine rüzgar olup takındığım
yüzünde kendim olup bakındığım beyaz.

varlığında kıymeti bilinmez
yokluğunda hasreti dinmez
yoklukların, azlıkların
ve imkansızların, rengimsin beyaz.

biraz kış, biraz kar, biraz ayaz.
elbet sana da yakışır
YAZ...